Waar de dingen zijn die ik ooit kwijt ben geraakt.
Achter de wasmachine. Er zit een gat van ongeveer 20 cm breed. Het is onmogelijk erin te kijken; dat zou het gasstel beklimmen betekenen. Ik durf het niet te proberen. Straks val ik erin. En het zou me niets verbazen als niet alleen míjn kwijt geraakte spullen daar liggen. Gisteren gleed de handleiding van onze combi-magnetron erachter.
De laatste houten haring van toen we op Vlieland waren. Het speldje dat op de grond viel en dat ik niet meer terug kon vinden tussen de straatstenen. Mijn accent. Mijn beste vriendin uit groep 7, 8 en de gehele middelbare school en meer dan één sok.
dinsdag 8 september 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Er ligt hier ook nog steeds een haarspeldje waarvan ik niet weet van wie die is.
BeantwoordenVerwijderenDus wie weet.
Ik heb ook zo'n plek thuis, achter mijn magnetron. Erg vervelend. Dankje voor de comment op mijn blog :-)
BeantwoordenVerwijderen