57

Schuin tegenover mij in de trein richting Groningen/Leeuwarden van gisteravond, zit een jongen met lang blond haar. Het haar hangt tot op zijn schouders en zit vast met zo'n vier elastiekjes, telkens zo'n 5 cm onder de andere. Een potentiele Keltisch student. Zijn korte broek met zakken laat zijn stevige, met lichtblonde haartjes begroeide, bovenbenen zien. Zijn schoenen kan ik niet zien, want de Oililytas van het meisje tegenover hem staat ervoor. Hij kijkt boos naar het scherm van de laptop op zijn schoot. Ik dacht: straks gaat die meegrinden met de death-metal die door zijn koptelefoon raast. In plaats van wat ik me had voorgesteld, gaat zijn telefoon en de jongen neemt op: 'Hoi oma!'