12

Verstrooid. Inmiddels ben ik weer compleet. Maar mijn hart heb ik moeten lijmen, het lag in diggels op het station.
Mijn hoofd vond ik als laatst, dus ik moest een voorbijganger mimen om hulp. Samen gingen we op zoek naar wat ik kwijt was. Ik weet niet eens of ík er toen wel was. Misschien gaf ik (mijn hersenen) vanaf een andere plek de rest van mijn lijf, mijn romp met armen en één been, wel door wat ik moest doen. Mijn rechterbeen vonden we in het pannenkastje en mijn hoofd lag te dromen op een stoel op mijn balkon.