2

Inmiddels maakte ik mijn idee ten schande. Namelijk in de vorm van het drie dagen niet schrijven. Schuld ligt bij een lang familieweekend Rummikuppen, barbecueën en huifkar rijden in (mooi) Drenthe!

In de trein naar Emmen schreef ik nog.

Er was een man die vroeg of hij een foto mocht maken van alle mensen in de coupé. Ik vond het een mooi idee (elke keer dat ik in de trein zit ben ik lid van een opmerkelijke verzameling mensen).

De jongen met het gezicht zat naast het meisje met de schoenen. Ik zat tegenover het meisje met spinnen als ogen. En volgens mij zat de meneer die wist dat ik niet loog, omdat ik soort van blauwe ogen heb, aan de andere kant van de coupé. De rest heb ik niet gezien.

Ik stemde toe. Nu wil ik graag weten als wie ik op de foto sta. Hoogstwaarschijnlijk als mijn spiegelbeeld. (Het meisje met de ogen die liever wilden slapen dan in de lens te kijken. Het kattenvrouwtje met de harige trui. Niet het meisje met het hoofd, maar simpelweg Het Hoofd.) Ik-weet-het-niet.

Ik moest wel denken aan alle foto's waar je per ongeluk opstaat, maar waar je niets van weet.

En oja, ik ben natuurlijk het meisje met de soort van blauwe ogen. En het meisje dat niet loog.